Γιάννης Γιαννιτσιώτης
Πανεπιστήμιο Αιγαίου

H κρίση της αστικοποίησης στην Αθήνα και τα περίχωρά της τη δεκαετία του1960 μέσα από την ιστορία των συνοικιακών συλλόγων

Στην παρουσίασή μου εξετάζω τη δράση των συνοικιακών συλλόγων την περίοδο της έντονης αστικοποίησης της Αθήνας, τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Βασική υπόθεση εργασίας μου είναι ότι αυτές οι εθελοντικές συσσωματώσεις παράγουν κοινωνικά και κατασκευάζουν πολιτισμικά το χώρο στη μικρή κλίμακα της συνοικίας, τη στιγμή κατά την οποία υπάρχει έντονο πρόβλημα στέγασης και παντελής απουσία αστικών υποδομών. Εξετάζοντας τους σκοπούς και τους τομείς δράσης των σωματείων με επίκεντρο το χώρο της συνοικίας, συναντάμε μια ευρεία γκάμα προθέσεων και επιδιώξεων: από την ανάγκη να φτιαχτούν στοιχειώδεις υποδομές και να κατασκευαστούν κοινόχρηστοι χώροι και κτίρια μέχρι την ηθική και υλική στήριξη αναξιοπαθούντων μελών, την εθνική διαπαιδαγώγηση των νέων, την ηθική και μορφωτική ανύψωση των μελών, κ.ά. Τα καταστατικά δείχνουν ότι η συλλογική δράση γίνεται αντιληπτή ως εν-τοπισμένη αξεδιάλυτη διαδικασία εξωραϊσμού χώρων και ανθρώπων, αλλά και ως κανονιστική δέσμη πρακτικών με τις οποίες ρυθμίζονται οι σχέσεις μεταξύ χωροχρονικών συνθηκών, συλλογικών υποκειμένων και φορέων εξουσίας.