Μανόλης Αρκολάκης
Δρ. Ιστορίας

Τα οδοφράγματα ως ρεπερτόριο και συλλογική μνήμη
στον νεωτερικό αστικό χώρο

Η εξάπλωση της χρήσης των οδοφραγμάτων σε συνθήκες εξέγερσης και επανάστασης στις ευρωπαϊκές πόλεις παρατηρείται κατά την επανάσταση του 1830 στη Γαλλία, όταν λίγο μετά τις ημέρες του Ιούλη έχουμε και τα πρώτα οδοφράγματα εκτός Παρισιού, στο Βέλγιο.
Από το 1830 έως το 1871 καταγράφονται τουλάχιστον 20 περιπτώσεις κατασκευής και χρήσης οδοφραγμάτων στο Παρίσι, ένδειξη ότι πρόκειται για νέα κατηγορία συλλογικής βίας συνυφασμένη με την ώριμη νεωτερική περίοδο.
Η ανακοίνωση θα προσπαθήσει να παρακολουθήσει τις αλλαγές που συντελούνται στη χρήση των οδοφραγμάτων τόσο σε πρακτικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο μέσα από συγκεκριμένα πολιτικά κείμενα κυρίως μετά την Παρισινή Κομμούνα. Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα παραδείγματα από αστικές εξεγέρσεις πριν και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο θα καταλήξει στο παράδειγμα της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 1944, μία πόλη δηλαδή που δεν είχε ιδιαίτερη παράδοση κατά το προηγούμενο διάστημα. 
Ως μεθοδολογικά εργαλεία θα αξιοποιηθούν κυρίως οι έννοιες «ρεπερτόριο συλλογικής δράσης» του Marc Traugott και «συλλογική μνήμη» του Maurice Halbwachs.